Ελληνικo Πολιτιστικo Κεντρο Σαολιν
希腊嵩山少林寺文化中心

Σύμφωνα με το εγχειρίδιο “συνεχείς βιογραφίες των διαπρεπών μοναχών” [Κιν.: Xù gāosēng zhuàn 续高僧传] που γράφτηκε το 645 Κ.Ε. από τον Μοναχό Ντάο Σουάν [Κιν.: Dàoxuān 道宣 | 596-667 Κ.Ε.], ο Σενγκ Τσόου [Κιν.: sēngchóu 僧稠 | 480Κ.Ε. - 560 Κ.Ε.] γεννήθηκε στο Γινγκτάο [Κιν.: yīngtáo 樱桃] το σημερινό Νινγκτζίν [Κιν.: Níngjìn Xiàn 宁晋县], της κομητείας Τζουλού [Κιν.: jùlù 巨鹿] της επαρχίας Χεμπέϊ [Κιν.: Héběi 河北]. Το οικογενειακό του όνομα ήταν Σαν [Κιν.: Sūn 孙]. Ο Σενγκτσόου ήταν πολύ γνωστός και διαπρεπής Δάσκαλος κατά τη διάρκεια της περιόδου μεταξύ της βόρειας δυναστείας Ουέϊ [Κιν.: Běi Wèi Cháo 北魏朝 | 386 Κ.Ε. – 535 Κ.Ε.] και της βόρειας δυναστείας Τσι [Κιν.: Běi Qí Cháo 北齐朝 | 550 Κ.Ε. – 577 Κ.Ε.].

Λόγω πρόωρης πολυμάθειας, έγινε δεκτός στο Μοναστήρι του Καθαρού Φωτός [Κιν.: jǐngmíngsì 景明寺] στην ίδια πόλη, σαν μαθητής του Δάσκαλου Τζισί [Κιν.: zhìshí 治实]. Το 507 σε ηλικία 28 ετών έγινε Μοναχός και μελέτησε τα 2 βασικά είδη του Βουδικού Διαλογισμού [κιν.: shēmótā - pípóshènà 奢摩他 - 毘婆舍那 | σανσκρ.: śamatha-vipaśyanā] με το Δάσκαλο Ντάο Φανγκ [Κιν.: Dàofáng道房] και ασκήσεις αναπνοής [Κιν.: ānnàbānnà 安那般那 | σανσκρ.: ānāpānasmṛti] με το Δάσκαλο Ντάο Μινγκ [Κιν.: Dàomíng道明], μαθητών του Ινδού μοναχού Φο Τουό [Κιν.: Fótuó 佛陀], που σημαίνει “Βουδικό Κεφάλι”, όνομα που ο λόγιος ιστορικός, Ουέϊ Σου [Κιν.: Wèishōu 魏收 | 506–572 Κ.Ε.] στο βιβλίο του “Το βιβλίο της Περιόδου Ουέϊ” [Κιν.: Wèishū 魏書] που γράφτηκε το 554 Κ.Ε. αναφέρει σαν Μπατουό [Κιν.: Bátuó 跋陀]. Αργότερα ζήτησε τη διδασκαλία από τον ίδιο τον Μπατουό και πέρασε αρκετό καιρό στο Ναό Σαολίν του βουνού Σονγκ κερδίζοντας τη φήμη του Κορυφαίου Γνώστη των Βουδικών Κειμένων [Κιν.: chánxué zuìzhù míngzhě禅学最著名者] από όλους τους Μοναχούς μέχρι το Τσονγκλίνγκ [Κιν.: Cōnglǐng 葱岭] τα σημερινά βουνά του Παμίρ.

Από την ίδια πηγή γνωρίζουμε πως ο Μοναχός Τσόου αρνήθηκε την πρόσκληση του Αυτοκράτορα Σιάο Μινγκ [Κιν.: xiào míng 孝明 | 510 – 528], της βόρειας δυναστείας Ουέϊ και πήγε στο Χουάϊ Τσόου [Κιν.: huàizhōu 壊州], βορειοανατολικά της Λούογιανγκ, στο σημερινό Τσιγιάνγκ [Κιν.: Qìnyáng 沁阳]. Το 532 Κ.Ε. Έγινε ακόμη μια άρνηση της πρόσκλησης του Αυτοκράτορα Σιάο Γου [Κιν.: xiào wǔ 孝武 | 510 – 535]. Προς το τέλος της ζωής του έφτασε μια τρίτη πρόσκληση η οποία έγινε και αποδεκτή από το Αυτοκράτορα Ουέν Σουάν [Κιν.: Wénxuān 文宣 | 529 – 559] της βόρειας δυναστείας Τσι, o οποίος τοποθέτησε τον Σεβάσμιο Μοναχό στην κορυφή της Βουδικής Μοναχικής Ιεραρχίας. Ο Αυτοκράτορας θέλοντας να τιμήσει το Μοναχό το 552, ανέγειρε το Μοναστήρι Πύλη των Συννεφων [Κιν.: Yúnménsì 云门寺] στο Γιετσένγκ [Κιν.: Yèchéng 邺城] του Άνγιανγκ [Κιν.: Ānyáng 安阳] για να διαδώσει το Βουδικό Δόγμα, στο οποίο ο Γηραιός Μοναχός έγραψε τις Πρακτικές του Βουδικού Διαλογισμού [Κιν.: zhǐguānfǎ 止观法], ένα εξαιρετικό δίτομο έργο.

Στα αρχεία των Μοναχών Σαολίν [Κιν.: shàolín wǔ sēng zhì 少林武僧志] αναφέρεται ότι, ο δάσκαλος Σενγκτσόου [Κιν.: sēngchóu chánshī 僧稠禅师] γνώριζε πολύ καλά τα βότανα και τη χρήση τους. Υπάρχει μάλιστα μια χαρακτηριστική ιστορία βάση της οποίας ο μοναχός, είχε φτιάξει σούπα με τζίνσενγκ από το βουνό Σονγκ [Κιν.: sōng shēn áo tāng 嵩参熬汤] για τον δάσκαλο Μπατουό, ώστε να μπορέσει να δυναμώσει το σώμα του [Κιν.: bǔyǎng shēntǐ 补养身体].

Από τη διάσημη πέτρινη στήλη του Αυτοκράτορα Τανγκ για το Ψηλό βουνό Σονγκ [Κιν.: Huángτáng sōngyuè shàolínsìbēi 皇唐 嵩岳 少林寺碑] γνωστή σαν Πέτρινη Στήλη του Σαολίν [Κιν.: shàolínsìbēi 少林寺碑] που στήθηκε τη 15η Μέρα του 7ου μήνα του 16ου έτους Κόϊ Γιουάν [Κιν.: qīyuè shíwǔ rì Kāiyuán shíliùnián 七月十五日 開元 十六年] του αυτοκράτορα Σουάν Τζονγκ [Κιν.: Xuánzōng 唐玄宗| 685-762] της Δυναστείας Τανγκ [Κιν.: Táng Cháo 唐朝 | 618 μ.X. – 907 Κ.Ε.] δηλαδή στις 24 Αυγούστου του 728 Κ.Ε. από τον Πέϊ Τσούϊ [Κιν.: Péicuǐ 裴漼 | 670 – 736], υπουργό προσωπικού [Κιν.: lǐbùshàngshū 礼部尚书], γνωρίζουμε πως ο Μοναχός Τσόου διαδέχτηκε τον Ηγούμενο Μπατουό και υπήρξε επικεφαλής του Μοναστηριού Σαολίν από το 520 Κ.Ε. - 560 Κ.Ε.

Το 560 Κ.Ε. ο χαρισματικός Μοναχός Τσόου απεβίωσε [Κιν.: yuánjì 圆寂]. Την επιτάφια πλάκα του έγραψε ο λόγιος ιστορικός, Ουέϊ Σου.

Επειδή ο μοναχός ήταν εκπαιδευμένος στις πολεμικές τέχνες κάνει πολλούς ιστορικούς να τους θεωρούν ιδρυτές των Πολεμικών τεχνών του Ναού Σαολίν [Κιν.: Shàolín Sì wǔgōng 少林寺武功] και για την ακρίβεια θεωρούν τον Μοναχό Τσόου τον πρώτο Μαχητή Μοναχό του Σαολίν [Κιν.: 少林寺武僧 Shàolín Sì wǔsēng].

Απόσπασμα από το Βιβλίο
«Μοναχοί που επηρέασαν το Σαολίν»
ISBN: 978-960-93-4837-9
Με την άδεια του Συγγραφέα<|div><|blockquote>

Πίσω....